Tradycyjne elektrody szklane wymagają częstej kalibracji, ponadto są narażone na zanieczyszczenia i związane z nimi odchylenia sygnału. Wszystko to wiąże się z wymogiem stosowania restrykcyjnych zasad utrzymania i przechowywania pHmetru. Odczyt w systemie pHit opiera się natomiast na zastosowaniu czujnika w stanie stałym, zbudowanego z substratu węglowego, do którego przyłączone są kowalencyjnie cząsteczki wykrywające analit (ASMs). Odczyt odbywa się na podstawie reakcji redox, w której ASMs odwracalnie wiążą jony wodoru. Czujnik działa poprzez przyłożenie napięcia, które powoduje przyłączanie lub odłączanie elektronów do ASMs. Wartość napięcia, przy którym zachodzi reakcja utleniania i redukcji, zależna jest od stężenia jonów wodorowych w badanym roztworze. Przy ich wysokim stężeniu, odpowiadającym niskiemu pH, reakcja zachodzi przy niższych wartościach napięcia i obserwowana jest w postaci skoku w przepływie prądu. Z kolei niższe stężenie protonów (wysokie pH) wymaga wyższego napięcia dla zajścia reakcji redox. Zależność pomiędzy odczytem napięcia a reakcją redox jest stała i zatwierdzona w pamięci wewnętrznej urządzenia, dzięki czemu nie jest wymagana dodatkowa kalibracja przeprowadzana przez użytkownika. Elektroniczny sygnał pomiaru pH wyświetlany jest na czytniku, może być także od razu przesyłany do komputera.
W systemie pHit zminimalizowane jest ryzyko błędnej kalibracji, której wynikiem mogą być nieudane doświadczenia, zniszczenie produktów i odczynników, a przede wszystkim zmarnowanie czasu. Co więcej, urządzenie to właściwie nie wymaga stosowania procedur jego utrzymania, jest też odporne na zniszczenia, dzięki czujnikowi w stanie stałym oraz korpusowi zbudowanemu ze stali nierdzewnej. Brak także ryzyka pękania delikatnych elementów, ich wysychania czy zatkania, ponieważ czujnik węglowy nie wymaga specjalnego przechowywania.
źródło: http://senovasystems.com/#
Magdalena Sokulska
