Gdy butla zostaje dostarczona do placówki, należy ją dokładnie obejrzeć. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na to, czy wszystkie uszczelki są na miejscu, czy zawory nie są uszkodzone oraz czy butla nie jest skorodowana. Musi być ona wyposażona w czytelną naklejkę z opisem gazu. Właściciel butli powinien mieć kartę charakterystyki gazu. Przy zakupie tej samej substancji należy się upewnić czy karta jest aktualna. Nie ufajmy całkowicie kolorowi butli przy identyfikacji gazu. Gdy zdarzy się przyjąć taką, która okazuje się uszkodzona, nie naprawiamy jej na własną rękę. Wadę zgłaszamy koniecznie dostawcy.
Butla zawsze powinna być transportowana w pozycji pionowej. Nie przenosimy jej ani nie przestawiamy, jeżeli nie ma takiej potrzeby. Powinna zawsze być przewożona za pomocą wózka, nawet na małe odległości.
Pomieszczenie do przechowywania butli należy oznakować: „Zakaz wchodzenia osobom nieupoważnionym” oraz „Zakaz palenia”. Butla musi mieć etykietę informującą o rodzaju zagrożenia jakie może stwarzać, np. gaz palny, toksyczny.
Skład butli musi być umiejscowiony daleko od materiałów palnych oraz rur gazowych. W pobliżu nie powinno być gniazdka, ze względu na możliwość jego iskrzenia. Jeżeli mamy gniazdko, upewnijmy się, że niedaleko są rury, np. wodne, które będą stanowić izolację, gdy nastąpi zwarcie. Ważne jest aby w pomieszczeniu nie panowały wysokie temperatury (max. 35°C). Skład nie może być ogrzewany na inny sposób niż z wykorzystaniem grzejników na wodę lub parę wodną. Butle trzeba chronić przed nagrzewaniem przez kaloryfery lub promienie słoneczne. Gazy łatwopalne nie powinny być przechowywane razem z gazami utleniającymi w jednym pomieszczeniu.
Zawory składowanych butli powinny być chronione przez kołpak, kołnierz lub konstrukcję zabezpieczającą przed jego uszkodzeniem. W miejscu przechowywania umieszczamy również sprzęt gaśniczy. Należy pamiętać o spełnieniu wymagań przechowywania zamieszczonych w karcie charakterystyki substancji.
Ustawiamy butle w pozycji pionowej, przy ścianie i mocujemy je np. łańcuchem. Zabezpieczamy tym samym przed przewróceniem. Butle nie mogą się stykać ze sobą. Ułatwiony dostęp do najstarszych pojemników (np. ustawienie butli z przodu) umożliwia łatwą kontrolę nad stanem zapełnienia.
Pustą butlę należy oznaczyć i skontaktować się z dystrybutorem, aby ją odebrał. Do tego czasu przechowujemy ją w pomieszczeniu na puste zbiorniki. Zakręcamy ją, zapobiega to wnikaniu zanieczyszczeń (w tym wilgoci) do wnętrza butli. Wniknięcie wilgoci może powodować jej korozję. Skorodowana butla nie nadaje się do ponownego napełnienia przez producenta.
Przed użyciem butli należy sprawdzić jej stan – obudowę, zawór oraz uszczelki. Zawór nie może być zanieczyszczony np. smarami i olejami. Wszelkie uszkodzenia butli należy natychmiast zgłosić. Nie wolno pracować z taką butlą. Należy przed przystąpieniem do pracy również sprawdzić szczelność układu, do którego zamierzamy ją podłączyć. Podczas pracy powinien być wykorzystywany reduktor ciśnienia wyposażony we wskaźnik ciśnienia.
Katarzyna Sobierajczyk
Źródło:
http://puls.edu.pl/sites/default/files/Instrukcja%20bezpiecze%C5%84stwa%20przy%20stosowaniu%20butli%20ci%C5%9Bnieniowych%20w%20UP.doc
http://www.labmanager.com/lab-health-and-safety/2014/11/compressed-gas-cylinders#.VL4NEiy9HRR
